Θυρεοειδής και ιώδιο

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Το ιώδιο είναι ένα απαραίτητο δομικό στοιχείο των θυρεοειδικών ορμονών. Η έλλειψη ιωδίου μπορεί να οδηγήσει σε διόγκωση του θυρεοειδούς (βρογχοκήλη) και ακόμα και υπολειτουργία του (υποθυρεοειδισμός). Η υπερβολική πρόσληψη του, από την άλλη, μπορεί να προκαλέσει πολλές διαταραχές στη λειτουργία του.  Η πρόσληψη ιωδίου δεν πρέπει όμως να ξεπερνά συγκεκριμένα όρια. Η ισορροπημένη διατροφή με ιωδιωμένο αλάτι και αλεύρι, και συχνή λήψη ψαριών και θαλασσινών είναι αρκετή για να έχουμε επάρκεια ιωδίου.

Προσοχή χρειάζεται αν παίρνετε φάρμακα που έχουν πολύ ιώδιο, όπως η αμιωδαρόνη για αρρυθμίες (Αngoron), ή αν χρειάζεται να κάνετε κάποια εξέταση με ενδοφλέβιο ιωδιούχο σκιαγραφικό (αξονική, αγγειογραφίες). Επίσης κάποια φαρμακευτικά βοηθήματα-βιταμίνες περιέχουν μεγάλες ποσότητες ιωδίου και μπορεί να σας δημιουργήσουν σημαντικά προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση ενημερώστε πρώτα τον Ενδοκρινολόγο σας.Συμπληρώματα με ιώδιο χρειάζονται οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού αλλά και τότε δε θα πρέπει να ξεπερνούν κάποια όρια (150 μg ιωδίου κατά την εγκυμοσύνη και 200 μg ιωδίου καθημερινά κατά το θηλασμό).

ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΟ ΙΩΔΙΟ

Τι μέτρα προστασίας πρέπει να λάβει κάποιος που έχει κάνει θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο;

Συστήνεται να μην υπάρχει επαφή με άτομα σε απόσταση έως ένα μέτρο και για περισσότερο από 1 ώρα την ημέρα για 5 ημέρες, ενώ σε περίπτωση παιδιών και εγκύων, για τουλάχιστον 8 ημέρες. Πρέπει να αποφεύγεται η επιστροφή στην εργασία, καθώς και η χρήση μέσων μεταφοράς μαζί με άλλους για το ίδιο διάστημα.  Δεν πρέπει να μοιράζεστε πετσέτες ή σεντόνια για μια εβδομάδα. Δεν πρέπει να προετοιμάζετε φαγητό για άλλους. Όταν χρησιμοποιείτε την τουαλέτα να καθαρίζετε καλά και να τραβάτε 2-3 φορές καζανάκι για 2 εβδομάδες. Όταν κάνετε ντους, καθαρίζετε καλά την μπανιέρα ή το ντους μετά. Συστήνονται τα συχνά ντους και το λούσιμο.Οι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας θα πρέπει να αποφύγουν εγκυμοσύνη για ένα χρόνο μετά τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο. Σε περίπτωση θηλασμού, ο θηλασμός πρέπει να διακοπεί.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ

Το καλοκαίρι θα πρέπει να προσέχετε τα εξής:

Η θυροξίνη είναι ευαίσθητη στις  υψηλές θερμοκρασίες. Aν υπάρχει ο φόβος ότι τα φάρμακα σας έχουν μείνει σε υψηλή θερμοκρασία έστω και για λίγο, θα πρέπει να αντικατασταθούν. Μη βάζετε τα φάρμακα στο αυτοκίνητο ή χώρους όπου μπορεί να αναπτυχθούν πολύ υψηλές θερμοκρασίες.Αν έχετε υπερθυρεοειδισμό ίσως χρειαστεί αύξηση της δόσης αντιθυρεοειδικών ενώ θα πρέπει να προσέχετε το ιώδιο γιατί ακόμα και μικρή αύξηση στην πρόσληψή του μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση. Δε χρειάζεται να αποφεύγετε τη θάλασσα, εκτός αν το ζητήσει ο γιατρός σας.Αν έχετε υποθυρεοειδισμό ίσως χρειαστεί μείωση της δόσης θυροξίνης που παίρνετε.Το καλοκαίρι-άνοιξη είναι πιο συχνές οι θυρεοειδίτιδες που οφείλονται κυρίως σε ιογενείς λοιμώξεις που παρουσιάζουν έξαρση το καλοκαίρι. Οι θυρεοειδίτιδες αυτές μπορεί να προκαλέσουν έντονο πόνο στο θυρεοειδή.

ΘΥΡΟΕΙΔΙΤΙΔΑ  ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ

Η θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό (post partum).

Είναι μια φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα που προκαλείται από τις ορμονικές αλλαγές της εγκυμοσύνης και της λοχείας και αφορά στο 5-10% των γυναικών ή το 40-60% γυναικών με θετικά θυρεοειδικά αυτοαντισώματα. Εμφανίζεται μέσα σε ένα χρόνο από τον τοκετό.Υπάρχουν συνήθως δύο φάσεις: ο υπερθυρεοειδισμός που ξεκινά συνήθως 6-8 εβδομάδες μετά τον τοκετό και διαρκεί περίπου 2 με 4 μήνες και ο υποθυρεοειδισμός που συνήθως ξεκινά 3-6 μήνες μετά τον τοκετό, μπορεί να κρατήσει έως και έναν χρόνο ή να οδηγήσει σε μόνιμο υποθυρεοειδισμό. Συνήθως εμφανίζεται και σε επόμενες εγκυμοσύνες ενώ περίπου 1 στις 5 γυναίκες αναπτύσσουν μόνιμο υποθυρεοειδισμό μέσα σε 3 με 4 χρόνια.

ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ ΘΥΡΟΕΙΔΟΥΣ

Τι είναι η παρακέντηση (FNA) θυρεοειδούς;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διάκριση καλοήθων όζων θυρεοειδούς από αντίστοιχους κακοήθεις απαιτεί κυτταρολογική εξέταση. Η λήψη υλικού για κυτταρολογική εξέταση μπορεί να γίνει με τη χρήση υπερήχων και την καθοδήγηση λεπτής βελόνας μέσα στον όζο που επιθυμούμε να μελετήσουμε. Η εξέταση γίνεται αφού προηγηθεί μελέτη του όζου ώστε  να εντοπιστεί η πιο ύποπτη περιοχή όπου και θα καθοδηγηθεί η βελόνα.

Η εξέταση είναι ανώδυνη, εύκολη και σύντομη (15 λεπτά). Δεν υπάρχουν αξιόλογες επιπλοκές, μια και γίνεται με παρακολούθηση της βελόνας ώστε να αποφεύγεται η τρώση παρακείμενων δομών ή αγγείων. Ο/Η ασθενής επιστρέφει στις συνήθεις δραστηριότητες την ίδια μέρα. Αν η παρακέντηση γίνει σωστά, η ευαισθησία της ξεπερνάει το 95%. Το υλικό αποστέλλεται για εξέταση και τα αποτελέσματα παραδίδονται σε 5 εργάσιμες ημέρες από το κυτταρολογικό εργαστήριο.


Πώς γίνεται η παρακέντηση;

Εκτελείται στο χώρο του ιατρείου υπερήχων, από ιατρό έμπειρο να χειρίζεται υπερήχους και να κατευθύνει βελόνες με υπέρηχο. Ο/Η ασθενής ξαπλώνει σε ύπτια θέση με το λαιμό σε υπερέκταση και αφού εξεταστεί με υπερηχογράφημα, γίνεται απολύμανση του  υπερκείμενου δέρματος. Χρησιμοποιείται σύριγγα με πολύ λεπτή βελόνα η οποία εισέρχεται στον όζο για λήψη κυτταρολογικού

υλικού. Η διαδικασία γίνεται 3 τουλάχιστον φορές και διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα κάθε φορά.

Απαιτείται προετοιμασία για την παρακέντησηθυρεοειδούς;

Aν ο/η ασθενής παίρνει αντιπηκτικά φάρμακα (πχ Plavix, Iscover, Salospir, Ασπιρίνη) ή φάρμακα που επηρεάζουν την πήξη του αίματος (πχ Naprosyn) πρέπει να τα διακόψει για 3-4 μέρες πριν την παρακέντηση καθώς και 1-2 μέρες μετά από αυτήν, αφού πρώτα συμβουλευτεί τον ιατρό που  τα συνταγογράφησε. Ο/Η ασθενής μπορεί να φάει και να πιει κανονικά πριν και μετά την παρακέντηση.

Ποιες είναι οι επιπλοκές-κίνδυνοι;

Οι επιπλοκές είναι σπάνιες και θεωρητικά περιλαμβάνουν το τοπικό αιμάτωμα (1-2%), τη φλεγμονή (0,2-0,5%) και την αλλεργική αντίδραση (σπανιότατο), αλλά σε έμπειρα χέρια η πιθανότητα να συμβούν είναι ελάχιστη. Για αποτροπή φλεγμονής, χρησιμοποιούνται μέτρα αντισηψίας δέρματος και ηχοβολέα. Μεγαλύτερη πιθανότητα αιματώματος υπάρχει σε ασθενείς που παίρνουν αντιπηκτικά. Σε περίπτωση αιματώματος εφαρμόζεται ολιγόλεπτη πίεση στην περιοχή και αυτό υποχωρεί μετά πάροδο 3-7 ημερών. Σε ασθενείς με λεπτό δέρμα μπορεί να εμφανιστεί ερυθρότητα του δέρματος τοπικά που υποχωρεί σύντομα ή αντιμετωπίζεται με τοπική αλοιφή. Σε περίπτωση που ο ασθενής παρατηρήσει έντονη ερυθρότητα, έντονο άλγος, πυρετό ή διόγκωση στην περιοχή της παρακέντησης οφείλει να ενημερώσει τους διενεργόντες την παρακέντηση ιατρούς.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνείστε με την Ενδοκρινολόγο-Διαβητολόγο Δρ. Μαρία Μπουγουλιά