Θυρεοειδίτιδα Hashimoto

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(4 ψήφοι)

Ένα συχνό αυτοάνοσο νόσημα είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto.Ο όρος "θυρεοειδίτιδα" αναφέρεται σε "φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα". Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες θυρεοειδίτιδας. Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, επίσης γνωστή ως χρόνια λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα, είναι η πιο κοινή αιτία υποθυρεοειδισμού.

Πρόκειται για μια αυτοάνοση διαταραχή στην οποία τα αντισώματα που κατευθύνονται κατά του θυρεοειδούς αδένα οδηγούν σε χρόνια φλεγμονή. Δεν είναι γνωστό γιατί κάποιοι άνθρωποι κάνουν αντισώματα, παρόλο που η κατάσταση αυτή τείνει να προσβάλει ολόκληρες  οικογένειες. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εξασθενημένη ικανότητα του θυρεοειδούς αδένα να παράγει θυρεοειδικές ορμόνες, οδηγώντας σε σταδιακή μείωση της λειτουργίας και τελικά σε υπολειτουργικό θυρεοειδή (υποθυρεοειδισμός). Η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto συμβαίνει συχνότερα στις γυναίκες μέσης ηλικίας, αλλά μπορεί να παρατηρηθεί σε οποιαδήποτε ηλικία και μπορεί επίσης να επηρεάσει τους άνδρες και τα παιδιά.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΤΙΔΟΣ HASHIMOTO;

Δεν υπάρχουν σημεία ή συμπτώματα που να είναι μοναδικά για τη θυρεοειδίτιδα του Hashimoto.

Επειδή η κατάσταση συνήθως εξελίσσεται πολύ αργά σε πολλά χρόνια, τα άτομα με θυρεοειδίτιδα του Hashimoto μπορεί να μην έχουν συμπτώματα από νωρίς, ακόμα και όταν τα χαρακτηριστικά αντισώματα TPO (υπεροξειδάση θυρεοειδούς) μπορεί να ανιχνευθούν σε εξετάσεις αίματος. Το ΤΡΟ είναι ένα ένζυμο που παίζει ρόλο στην παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, η θυρεοειδίτιδα προκαλεί βραδεία και χρόνια βλάβη των κυττάρων που οδηγεί στην ανάπτυξη γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης με αυξημένη θυρεοειδική ανεπάρκεια και οι περισσότεροι ασθενείς θα αναπτύξουν τελικά συμπτώματα υποθυρεοειδισμού. Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού  μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, αύξηση βάρους, δυσκοιλιότητα, αυξημένη ευαισθησία στο κρύο, ξηρό δέρμα, κατάθλιψη, μυϊκούς πόνους και μειωμένη ανοχή στην άσκηση, καθώς και ακανόνιστη ή βαριά εμμηνόρροια.

Αντιμετώπιση

Οι ασθενείς με αυξημένα αντισώματα TPO, αλλά οι φυσιολογικές δοκιμασίες λειτουργίας του θυρεοειδούς (TSH και ελεύθερη θυροξίνη) δεν χρειάζονται θεραπεία.

Για εκείνους τους ασθενείς με εμφανή υποθυρεοειδισμό (αυξημένα επίπεδα TSH και χαμηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών), η θεραπεία περιλαμβάνει την υποκατασταση της θυρεοειδικής ορμόνης. Η συνθετική λεβοθυροξίνη που λαμβάνεται από το στόμα σε κατάλληλη δόση είναι φθηνή, πολύ αποτελεσματική στην αποκατάσταση των φυσιολογικών ορμονών του θυρεοειδούς και έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση των συμπτωμάτων του υποθυρεοειδισμού. Οι περισσότεροι ασθενείς με θυρεοειδίτιδα του Hashimoto θα χρειαστούν δια βίου θεραπεία με λεβοθυροξίνη. Η εύρεση της κατάλληλης δόσης, ιδιαίτερα στην αρχή, μπορεί να απαιτεί έλεγχο με TSH κάθε 6-8 εβδομάδες μετά από οποιαδήποτε ρύθμιση της δόσης, έως ότου προσδιοριστεί η σωστή δόση. Μετά από αυτό, η παρακολούθηση της TSH μία φορά το χρόνο είναι γενικά επαρκής.

Όταν η λεβοθυροξίνη λαμβάνεται στην κατάλληλη δόση, δεν έχει παρενέργειες. Ωστόσο, όταν λαμβάνεται ανεπαρκής δόση, η TSH του ορού παραμένει αυξημένη και οι ασθενείς μπορεί να έχουν επίμονα συμπτώματα υποθυρεοειδισμού. Εάν η δόση είναι υπερβολική, η TSH του ορού θα κατασταλεί και οι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού 

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνείστε με την Ενδοκρινολόγο-Διαβητολόγο Δρ. Μαρία Μπουγουλιά.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Αυτοάνοσα Νοσήματα