Επιδημιολογικά στοιχεία από την Ελλάδα έδειξαν ότι η συχνότητα της νόσου στον αστικό πληθυσμό είναι περίπου 21%.Η νόσος είναι περισσότερο συχνή στους κατοίκους των πόλεων. Η συχνότητά της είναι διπλάσια στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες και μειώνεται μετά την ηλικία των 65 ετών.Το ευερέθιστο έντερο  έχει αρνητικό αντίκτυπο στο ευ ζην των ασθενών, χωρίς να απειλεί όμως τη ζωή τους. Είναι μια χρόνια και υποτροπιάζουσα λειτουργική διαταραχή, που δεν συνοδεύεται από ανατομικές ή ιστολογικές βλάβες του εντέρου.Συγκεκριμένα τα συμπτώματα και τα αποτελέσματα της διαταραχής αυτής επηρεάζουν άμεσα τις κοινωνικές δραστηριότητες, την εργασία, τα ταξίδια, τη σεξουαλική λειτουργία ακόμα και την ποιότητα του ύπνου.Τα πιο κοινά συμπτώματα συμπεριλαμβάνουν κοιλιακό πόνο, φούσκωμα, αέρια, διάρροια, δυσκοιλιότητα και βλέννη στα κόπρανα. 

Οι βασικοί παράγοντες που συμμετέχουν στην ανάπτυξη των συμπτωμάτων του ευερέθιστου εντέρου είναι:
 

• Αλλαγή στη σύσταση του εντερικού μικροβιώματος.
   
• Κατανάλωση τροφών που προκαλούν ζυμώσεις και αυξημένη παραγωγή αερίων.
   
• Ανάπτυξη τοπικής φλεγμονής στο εντερικό τοίχωμα.
   
• Διαταραχή της φυσιολογικής κινητικότητα του εντέρου με εμφάνιση συσπάσεων, διάρροιας ή δυσκοιλιότητας, κοιλιακής διάτασης και πόνου.

 
Τα άτομα που εμφανίζουν τα παραπάνω συμπτώματα μπορεί να χρειαστεί να υποβληθούν σε διαγνωστικό έλεγχο, ώστε να αποκλειστούν άλλες παθολογικές καταστάσεις, στην πλειοψηφία όμως των περιπτώσεων δεν εντοπίζεται συγκεκριμένη νόσος. Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, δεν προκαλεί αλλαγές στους εντερικούς ιστούς και δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. 
 
Αίτια

Tο σύνδρομο ευερέθιστου έντερου οφείλεται σε πολλαπλούς παράγοντες. Πρόκειται για μια διαταραχή στη λειτουργία των κυττάρων που επικαλύπτουν το εσωτερικό του εντέρου.Ένα από τα αίτια είναι και η εντερική λοίμωξη.Η υπερδραστηριότητα του παχέος εντέρου και οι νευρικές και ανοσολογικές μεταβολές του παχέος εντέρου και του λεπτού εντέρου μπορεί να επιμείνουν μετά από γαστρεντερίτιδα. Η ψυχολογική ασθένεια μπορεί να δημιουργήσει ένα προφλεγμονώδες περιβάλλον κυτοκίνης, που οδηγεί σε σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου μέσω ενός μη καθορισμένου μηχανισμού μετά από οξεία λοίμωξη.Η μόλυνση με Giardia lamblia έχει αποδειχθεί ότι οδηγεί σε αυξημένο επιπολασμό του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου, καθώς και το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.Επίσης Κεντρικοί νευρορμονικοί μηχανισμοί ευθύνονται για την εμφάνιση του ευερέθιστου εντέρου.Παρατηρήθηκε μη φυσιολογική ενεργοποίηση γλουταμικού Ν-μεθυλ-ϋ-ασπαρτικού εστέρα (NMDA), ενεργοποίηση συνθετάσης νιτρικού οξειδίου, ενεργοποίηση υποδοχέων νευροκινίνης και επαγωγή πεπτιδίου σχετιζόμενου με γονίδιο καλσιτονίνης.

Η μεσολάβηση του σωματικού άγχους του συναισθήματος και της αυτόνομης απόκρισης ενισχύει την κινητικότητα του εντέρου και μειώνει τη γαστρική κινητικότητα σε μεγαλύτερο βαθμό σε άτομα πάσχοντα σε σχέση με τα υγιή.Ο άξονας υποθαλάμου-υπόφυσης μπορεί να εμπλέκεται στενά στην παθογένεση του ευερέθιστου εντέρου (IBS). Οι διαταραχές της κινητικότητας αντιστοιχούν σε αύξηση της παραγωγής παράγοντα απελευθέρωσης υποθαλαμικής κορτικοτροπίνης (CRF) ως απόκριση στο στρες. Οι ανταγωνιστές CRF εξαλείφουν αυτές τις αλλαγές.

 
Λειτουργία του Εντερικού Βλεννογόνου
 
Ο εντερικός βλεννογόνος καλύπτεται από κύτταρα που ονομάζονται επιθηλιακά και είναι ενωμένα μεταξύ τους με ειδικούς δεσμούς. Αυτοί οι δεσμοί, συνδέουν ερμητικά τα επιθηλιακά κύτταρα μεταξύ τους και αποκαλούνται «ισχυροί δεσμοί». 
Φυσιολογικά, ο βλεννογόνος λειτουργεί ως φραγμός μεταξύ του εντερικού περιεχομένου και της κυκλοφορίας του αίματος. Το εντερικό περιεχόμενο δεν διαπερνά τον εντερικό βλεννογόνο ελεύθερα.Το σύνολο των μικροοργανισμών που βρίσκονται στο έντερο, αποκαλείται εντερική χλωρίδα. Η εντερική χλωρίδα, διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη θρέψη των επιθηλιακών κυττάρων, στην ολοκλήρωση της διαδικασίας της πέψης και στην ευρύτερη ρύθμιση του εντερικού περιβάλλοντος. 

Πώς Προκύπτει Βλάβη στον Εντερικό Βλεννογόνο
 
Κάποιες τροφές που περιέχουν γλουτένη ή κάποια σάκχαρα που είναι δύσκολο να διασπαστούν στο έντερο, οδηγούν σε αύξηση της παρουσίας παθογόνων μικροβίων. Σε ευαίσθητα άτομα, τα παθογόνα μικρόβια προξενούν βλάβη στους ισχυρούς δεσμούς που ενώνουν τα επιθηλιακά κύτταρα. με αποτέλεσμα μικρόβια, αλλεργιογόνα και χημικά να διαπερνούν τα επιθηλιακά κύτταρα και να εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος. Η συγκεκριμένη δυσλειτουργία, περιγράφεται ως αυξημένη εντερική διαπερατότητα ή διαπερατό έντερο (leaky gut syndrome).Η αυξημένη διαπερατότητα του εντερικού βλεννογόνου, προκαλεί τοπική φλεγμονή, συσσώρευση λευκών αιμοσφαιρίων και απελευθέρωση ουσιών που τροφοδοτούν επιπλέον τη φλεγμονή (ισταμίνη, σεροτονίνη κ.ά.)
 
Οι ουσίες που τροφοδοτούν τη φλεγμονή, επιδρούν αρνητικά στο νευρικό και μυϊκό σύστημα του γαστρεντερικού σωλήνα. Έτσι, σε κάποια σημεία του εντέρου προκαλούνται συσπάσεις, ενώ σε κάποια άλλα μειώνεται η φυσιολογική κινητικότητα του εντέρου. Το αποτέλεσμα είναι το άτομο να βιώνει συμπτώματα κοιλιακού πόνου,  διάρροιας ή δυσκοιλιότητας. Ένα μέρος της αίσθησης του φουσκώματος και της κοιλιακής διάτασης, οφείλεται και στην αυξημένη παραγωγή αερίων κατά τη διάρκεια της πέψης. Φυσιολογικά, κατά την πέψη παράγονται αέρια, όπως υδρογόνο, διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο. Αλλοιώσεις όμως στο εντερικό μικροβιώμα και αυξημένη κατανάλωση τροφών όπως η ζάχαρη, το αλκοόλ, τα επεξεργασμένα άλευρα, κάποια φρούτα και λαχανικά, προκαλούν αυξημένες ζυμώσεις και περίσσεια παραγωγής εντερικών αερίων, που επιδεινώνουν περαιτέρω τη διάταση και τα εντερικά συμπτώματα. 
 
Διατροφή
 
Ένας από τους τρόπους, που άτομα με ευερέθιστο έντερο προσπαθούν να διαχειριστούν τα συμπτώματα τους, είναι η διατροφή. Μέχρι πρόσφατα, μια συνηθισμένη θεραπευτική προσέγγιση, ήταν η αποφυγή των τροφών που τους προκαλούν συμπτώματα, καθώς και η αποφυγή της γλουτένης.Γνωρίζουμε ότι ορισμένες τροφές μπορούν να προκαλέσουν γαστρεντερικά συμπτώματα, όπως αέρια, διάρροια, φούσκωμα στην κοιλιά και δυσφορία. Τέτοιες τροφές, περιλαμβάνουν το γάλα και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα όσπρια, κάποια λαχανικά όπως τα μπρόκολα, μερικά φρούτα και δημητριακά, ιδίως το σιτάρι και τη σίκαλη.
 
Πολλές από αυτές είναι γνωστές ως «τροφές που παράγουν αέρια» και συστήνεται να αποφεύγονται σε περιπτώσεις υπερβολικού μετεωρισμού και φουσκώματος. 
Ωστόσο, κατά τις τελευταίες δεκαετίες εντοπίστηκαν τα ακριβή συστατικά, που προκαλούν αυτές τις αντιδράσεις.Πρόκειται για μια ομάδα σακχάρων που περιγράφονται με τα αρχικά FODMAP.H δίαιτα που αναπτύχθηκε με βάση την αποφυγή τους, ονομάστηκε «Δίαιτα με χαμηλά FODMAPs» και έχει πολύ καλά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του ευερέθιστου εντέρου. 

Δίαιτα με Xαμηλά FODMAPs
 
FODMAPs είναι τα αρχικά μιας ομάδας σακχάρων που βρίσκονται σε πολλά τρόφιμα όπως σιτάρι, γαλακτοκομικά, φρούτα, όσπρια, λαχανικά, ξηροί καρποί και γλυκαντικά προϊόντα.
 
F – Fermentable: που μπορούν να υποστούν Ζύμωση
O – Oligosaccharides: Ολιγοσακχαρίτες (σάκχαρα που βρίσκονται σε ορισμένα φρούτα, σε όσπρια και γαλακτοκομικά)
D – Disaccharides: Δισακχαρίτες (λακτόζη)
M – Monosaccharides: Μονοσακχαρίτες (φρουκτόζη)
A – And: Και
P – Polyols: Πολυόλες (σορβιτόλη, μαλτιτόλη, ερυθριτόλη, ξυλιτόλη)
 
Πρόκειται για σάκχαρα τα οποία δεν μπορεί να πέψει και να απορροφήσει πλήρως το λεπτό έντερο. Καθώς αυτά περνούν στο παχύ έντερο, αυξάνουν την ποσότητα υγρών που κατακρατούνται, όπως και την παραγωγή εντερικών αερίων. Αυτό συμβαίνει γιατί τα συγκεκριμένα σάκχαρα, υπόκεινται εύκολα σε ζύμωση από τα βακτήρια που βρίσκονται στο παχύ έντερο.   
 
Οι αυξημένες ποσότητες υγρών και αερίων στο έντερο, οδηγούν σε φούσκωμα και αλλαγές στην ταχύτητα πέψης της τροφής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αέρια, πόνο και διάρροια. Η κατανάλωση λιγότερων από αυτούς τους τύπους υδατανθράκων, μπορεί να μειώσει αυτά τα συμπτώματα.
 
Μελέτες έχουν δείξει ότι μια διατροφή με χαμηλά FODMAPs, βελτιώνει τα συμπτώματα του ευερέθιστου εντέρου. Το 76% ασθενών με ευερέθιστο έντερο μετά από τη δίαιτα, ανέφεραν βελτίωση των συμπτωμάτων τους.Η δίαιτα FODMAPs ενδείκνυται κυρίως για τον διαρροϊκό τύπο και υπό προϋποθέσεις για τον μικτό. Δεν έχει κανένα όφελος στον τύπο όπου επικρατεί η δυσκοιλιότητα.H δίαιτα συνήθως συνιστάται για 2-6 εβδομάδες. Η πρόοδος των συμπτωμάτων πρέπει να αξιολογείται από τον ασθενή, τον θεράποντα ιατρό ή διαιτολόγο.

 Γενικές Συμβουλές για μια διατροφή χαμηλή σε FODMAP

• Ακολουθήστε αυτή τη διατροφή το πολύ
• 6 εβδομάδες. Μετά από αυτό, προσθέστε με κυκλική εναλλαγή τρόφιμα υψηλά σε FODMAP (προσθέτετε ένα κάθε φορά και εάν σας προκαλεί πάλι συμπτώματα, περιορίστε το ξανά).
• Διαβάστε τις ετικέτες των τροφίμων. Αποφύγετε τα φαγητά που παρασκευάζονται με τρόφιμα υψηλά σε FODMAPs π.χ. μέλι, ινουλίνη, σιτάρι, σόγια, κλπ.
• Δεν χρειάζεται ν’ ακολουθήσετε μια δίαιτα χωρίς γλουτένη, εστιάστε στα FODMAPs, όχι στη γλουτένη. Υπάρχουν δημητριακά χωρίς γλουτένη που παρασκευάζονται με χαμηλά FODMAPs, όπως είναι η πατάτα, η κινόα, το ρύζι ή το καλαμπόκι.

Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε FODMAPs

• Λακτόζη
  Αγελαδινό γάλα, γιαούρτι εμπορίου, κρέμες, παγωτά, τυρί cottage, ανθότυρο, ρικότα και μασκαρπόνε.

• Φρουκτόζη
  Φρούτα, όπως μήλα, αχλάδια, ροδάκινα, κεράσια, μάνγκο και καρπούζι.
  Γλυκαντικά, όπως το μέλι, το νέκταρ αγαύης, μελάσα και οι μαρμελάδες.
  Προϊόντα με σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης.

• Φρουκτάνες: είναι αλυσίδες φρουκτόζης που περιέχονται σε κάποιες φυτικές τροφές όπως το σιτάρι, το σκόρδο, το κρεμμύδι, τη σίκαλη, το καρπούζι, τα κάσιους κ.ά
  Λαχανικά, όπως αγκινάρες, σπαράγγια, λαχανάκια Βρυξελλών, μπρόκολο, παντζάρια, σκόρδο και κρεμμύδι.
  Δημητριακά / άλευρα, όπως σιτάρι, σίκαλη, ντίνκελ, κριθάρι και αντίστοιχα ζυμαρικά.
  Ξηροί καρποί, όπως κάσιους και το ταχίνι
  Πρόσθετες φυτικές ίνες, όπως η ινουλίνη.

• Γαλακτο-Ολιγο-Σακχαρίτες
  Ρεβίθια, φακές, φασόλια και προϊόντα σόγιας.
  Λαχανικά, όπως το μπρόκολο.

• Πολυόλες
  Φρούτα, όπως μήλα, βερίκοκα, βατόμουρα, κεράσια, νεκταρίνια, αχλάδια, ροδάκινα, δαμάσκηνα και καρπούζι.
  Λαχανικά, όπως κουνουπίδι, μανιτάρια και μπιζέλια.
  Γλυκαντικά, όπως σορβιτόλη, μαννιτόλη, ξυλιτόλη, μαλτιτόλη και ισομαλτιτόλη που βρίσκονται σε τσίχλες και καραμέλες χωρίς ζάχαρη και σε φάρμακα για το βήχα. 

Τροφές με χαμηλή περιεκτικότητα σε FODMAPs

• Γαλακτοκομικά
  Γάλα αμυγδάλου, γάλα καρύδας, σπιτικό γιαούρτι 24ωρης ζύμωσης, σκληρά τυριά, όπως φέτα και μπρί

• Φρούτα
  Βατόμουρα, ακτινίδια, λεμόνι, πορτοκάλια, φράουλες, πεπόνια, γκρέιπφρουτ, μπανάνες.

• Λαχανικά
  Καρότα, αγγούρια, τζίντζερ, μαρούλι, ελιές, μελιτζάνες, σχοινόπρασο, μπαμπού λαχανικό, κινέζικο λάχανο, φρέσκα κρεμμυδάκια και γογγύλια.

• Πρωτεΐνη
  Μοσχάρι, αρνί, κατσίκι, χοιρινό, κοτόπουλο, ψάρι, αυγά και προσιούτο.

• Ξηροί καρποί
• Αμύγδαλα, μακαντάμια, φιστίκια Αιγίνης, κουκουνάρι και καρύδια.

• Δημητριακά / Σπόροι
  Βρώμη, πίτουρο βρώμης, πίτουρο ρυζιού, ζυμαρικά χωρίς γλουτένη, όπως φαγόπυρο, κινόα, λευκό ρύζι, αλεύρι φαγόπυρου και κινόα.

  
Προβιοτικά
 
Η εντερική χλωρίδα συμμετέχει σε ζωτικές λειτουργίες που αφορούν στο έντερο, αλλά και στο σύνολο του οργανισμού, όπως:

• Θρέψη των επιθηλιακών κυττάρων του βλεννογόνου του εντέρου.
   
• Διατήρηση φυσιολογικού pH του εντέρου.
   
• Πέψη και απορρόφηση των τροφών.
• Έκκριση και απορρόφηση πεπτιδίων
• Έκκριση(Κ2) και απορρόφηση βιταμινών και ιχνοστοιχείων
   
• Ρύθμιση της φυσιολογικής κινητικότητας του εντέρου, μέσω της παραγωγής σεροτονίνης και άλλων ουσιών που δρουν στο νευρικό σύστημα του εντέρου, αλλά και στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
   
• Ρύθμιση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος.Η αλλοίωση της σύστασης της εντερικής χλωρίδας, παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου. Ασθενείς με ευερέθιστο έντερο, εμφανίζουν μειωμένη παρουσία φιλικών βακτηριδίων και υπερανάπτυξη παθογόνων

 Σεροτονίνη

Η σεροτονίνη είναι μια χημική ουσία που έχει πολλαπλές λειτουργίες στο ανθρώπινο σώμα. Η σεροτονίνη δημιουργείται από μια βιοχημική διαδικασία μετατροπής που συνδέει την τρυπτοφάνη, ένα συστατικό των πρωτεϊνών με την υδροξυλάση της τρυπτοφάνης. Μαζί σχηματίζουν την  5-υδροξυτρυπταμίνη(5-HT), ή σεροτονίνη.

Εντοπίζεται  στον εγκέφαλο, στο έντερο και στα αιμοπετάλια. Θεωρείται ότι παίζει ρόλο στην όρεξη, στα συναισθήματα, στην κίνηση, στη συμπεριφορά και στις λειτουργίες του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Εμφανίζεται να παίζει ρόλο κλειδί στην διατήρηση της ισορροπίας της διάθεσης. Χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης συνδέονται με την κατάθλιψη. Μερικές φορές η σεροτονίνη αποκαλείται το “χάπι της ευτυχίας”, επειδή συμβάλλει στην ευεξία και στην ευτυχία.

Η επιστημονική ονομασία της σεροτονίνης είναι 5-υδροξυτρυπταμίνη, ή 5-HT.

Η σεροτονίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής, δηλαδή μεταφέρει μηνύματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων. Είναι πρόδρομος της μελατονίνης, που βοηθά στη ρύθμιση του κικάρδιου ρυθμού και του “εσωτερικού ρολογιού”.

Ως νευροδιαβιβαστής, η σεροτονίνη μεταφέρει μηνύματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων, ή των νευρώνων, ρυθμίζοντας την επικοινωνία τους. Παίζει ρόλο κλειδί στο κεντρικό νευρικό σύστημα (KNΣ) και στη συνολική λειτουργία του σώματος, και ειδικά της γαστρεντερικής οδού. Μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ της σεροτονίνης και του μεταβολισμού των οστών, της παραγωγής γάλακτος, της αναγέννησης του ήπατος και της κυτταρικής διαίρεσης. Η σεροτονίνη επηρεάζει τα κύτταρα του εγκεφάλου άμεσα και έμμεσα.

Η σεροτονίνη έχει πολλαπλές σημαντικές λειτουργίες:

Συμπτώματα Ανεπάρκειας της Σεροτονίνης

Χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης συνδέονται με:

• Διαταραχές μνήμης
• Μειωμένη διάθεση

Επίσης οδηγεί στα ακόλουθα συμπτώματα:

• Επιθυμία για γλυκά ή αμυλούχα φαγητά
• Διαταραχές ύπνου
• Χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Ανησυχία
• Επιθετικότητα

Αυτά τα συμπτώματα είναι κοινά με αυτά της κατάθλιψης .Σημαντικός αριθμός μελετών, έχει αναδείξει την ευεργετική δράση της χορήγησης προβιοτικών. Η χορήγηση προβιοτικών, βελτιώνει σημαντικά την συμπτωματολογία όσον αφορά στο φούσκωμα, στη δυσκοιλιότητα, στη διάρροια και στην αίσθηση διάτασης της κοιλιάς.Τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι η χορήγηση προβιοτικών, έχει σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα όταν χρησιμοποιούνται σκευάσματα με μεγαλύτερο αριθμό διαφορετικών μικροβίων (μικροβιακά στελέχη), σε σχέση με προβιοτικά που περιέχουν ένα μεμονωμένο στέλεχος. 

Ελλείψεις που Συνδέονται με το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου - Βιταμίνη D, Ψευδάργυρος, Γλουταμίνη 

Ψευδάργυρος

Άτομα με ευερέθιστο έντερο, χρειάζονται ιατρικές παρεμβάσεις συμπλήρωσης, είτε για να καλύψουν ελλείψεις που είναι κοινές σε αυτή την εντερική δυσλειτουργία, είτε γιατί η χρήση μικροθρεπτικών συστατικών σε θεραπευτικές δόσεις, μπορεί να βελτιώσει τη συμπτωματολογία.Κοινή έλλειψη είναι αυτή του ψευδαργύρου. Ο ψευδάργυρος, είναι απαραίτητος στην ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, του νευρικού συστήματος και στη διατήρηση της ακεραιότητας του εντερικού βλεννογόνου. Συμμετέχει επίσης, στη σύνθεση και έκκριση ουσιών όπως η σεροτονίνη, η ντοπαμίνη και άλλες, που ρυθμίζουν τη λειτουργία του νευρικού συστήματος. Επομένως, η έλλειψη του ενδέχεται να συνδέεται με υπερένταση, δυσκολία στον ύπνο, στη συγκέντρωση και μεγαλύτερη ευαισθησία στον πόνο.
 
Η έλλειψη αυτού του μεταλλικού στοιχείου, είναι ιδιαίτερα σημαντική, γιατί διαιωνίζει τους παθολογικούς μηχανισμούς του συνδρόμου και γιατί επηρεάζει αρνητικά το ψυχογενές υπόβαθρο της νόσου.Επιπρόσθετα, η έλλειψη ψευδαργύρου, προκαλεί διαταραχή στην κινητικότητα του εντέρου και επηρεάζει αρνητικά την εντερική χλωρίδα, την ικανότητα επούλωσης του βλεννογόνου και τη διαχείριση της φλεγμονής.  
Βιταμίνη D

Η έλλειψη βιταμίνης D είναι κοινό εύρημα στα άτομα με ευερέθιστο έντερο.
Η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία των ισχυρών δεσμών και η χορήγηση της μειώνει την εντερική διαπερατότητα.Όλο και περισσότερα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η χορήγηση βιταμίνης D βελτιώνει σημαντικά τα συμπτώματα συμπεριλαμβανομένων του κοιλιακού πόνου, του φουσκώματος, της διάρροιας, της δυσκοιλιότητας και την ποιότητα ζωής, στο σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.Συστήνεται όλα τα άτομα με ευερέθιστο έντερο, να ελέγχονται για πιθανή έλλειψη βιταμίνης D. 

Γλουταμίνη

H γλουταμίνη είναι ένα αμινοξύ. Τα αμινοξέα είναι θρεπτικά στοιχεία που συνθέτουν τις πρωτεϊνες στον οργανισμό. Η γλουταμίνη είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του εντερικού βλεννογόνου και είναι το πιο σημαντικό καύσιμο για τα εντερικά κύτταρα, αλλά και για τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.Παρότι προσλαμβάνουμε γλουταμίνη μέσα από τη διατροφή, το ανθρώπινο σώμα μπορεί υπό κανονικές συνθήκες, να συνθέσει αρκετή ώστε να καλύψει τις περισσότερες από τις ανάγκες του. Ωστόσο, υπό συνθήκες στρες για τον οργανισμό, μπορεί να προκύψει έλλειψη γλουταμίνης, όπως σε:

• Λοιμώξεις
   
• Έντονη άσκηση
   
• Έντονο ψυχογενές στρες
   
• Ακτινοθεραπεία
   
• Χημειοθεραπεία
   
• Σοβαρό τραύμα
   
• Μετεγχειρητική αποκατάσταση 

Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η χορήγηση γλουταμίνης, μειώνει την εντερική φλεγμονή. 
Τα θρεπτικά συστατικά πέρα από τη διασφάλιση της επιβίωσης και της ανάπτυξης του ανθρώπινου οργανισμού, διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ομαλής λειτουργίας του εντερικού βλεννογόνου.Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι τα θρεπτικά συστατικά όπως βιταμίνες, προβιοτικά, αμινοξέα, μεταλλικά στοιχεία και λιπαρά οξέα:
 

1. Παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ακεραιότητας του εντερικού επιθηλίου.
    
2. Ρυθμίζουν τη λειτουργία του εντερικού επιθηλιακού φραγμού.
    
3. Ρυθμίζουν την υγιή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος στο έντερο.

 
Η χορήγηση τους μέσω συμπλήρωσης, βελτιώνει τις δυσλειτουργίες του βλεννογόνου, που υπάρχουν σε ασθενείς με διαταραχές του γαστρεντερικού.
 
 
Συμπερασματικά
 
Το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου είναι μια πολυ-παραγοντική νόσος, που καθιστά ουσιαστικά αδύνατη την επίλυση της μέσω της διαχείρισης ενός μεμονωμένου παράγοντα.
 
Είναι συχνό, τα άτομα με ευερέθιστο έντερο να προσπαθούν να αποφύγουν κάποια τροφή, αυτό όμως δεν επιδιορθώνει την αλλοίωση της εντερικής χλωρίδας ή δεν εξασφαλίζει ότι άλλες τροφές που θα καταναλώσουν δεν θα περιέχουν κάποιο συστατικό που επιδεινώνει τη συμπτωματολογία τους. Οι πιθανοί συνδυασμοί είναι ουσιαστικά άπειροι και καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την επίτευξη οποιασδήποτε μακροπρόθεσμης βελτίωσης.
 
Σταδιακά το άτομο, εγκαταλείπει την προσπάθεια να βελτιώσει τη λειτουργία του εντέρου του και αποφασίζει ότι πρέπει να ζει με αυτό.Σήμερα ωστόσο, το ευερέθιστο έντερο δεν θεωρείται πλέον μια άλυτη κατάσταση και μπορεί με στοχευμένες ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, στη διατροφή και στις ελλείψεις του οργανισμού να επιτευχθεί μακροχρόνια και σημαντική βελτίωση στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.

Για περισσότερες πληροφορίες ή ραντεβού επικοινωνήστε μαζί μας τηλεφωνικά στο 2310 – 443672 ή ηλεκτρονικά στο mariabougoulia@hotmail.com